هر چي بيشتر راجع به بچه ها تحقيق مي کنم، بيشتر از خودم بدم مياد؛ نمي دونم چکار کنم؟ اينهمه بچه تو دنيا مخصوصا تو ايران خودمون هستند که شبانه روز داره بهشون ظلم مي شه.کودکان بي سرپرست،کودکان کار، کودکان خياباني، کودکان زلزله زده،کودکان پناهنده... ،اين راه به کجا ختم خواهد شد؟حتما به ناکجاآباد.
هزاران هزار مقاله،آموزش، سمينار، کنگره... ولي پس چرا هر روز به تعداد اين بچه ها اضافه مي شه؟ و اوضاع وخيم تر.
چند وقته از خودم مي پرسم که چي؟ نشستي شعر جمع مي کني براي بچه ها؟ کار ديگه اي بلد نيستي؟ از يک طرف هم فکر مي کنم شايد اينجوري روابطمون با بچه ها بيشتر بشه،بفکر بيفتيم و يک تکوني بخوريم و بهشون بيشتر توجه کنيم.نظر شما چيه؟
وقتي پدرم رو از دست دادم، با اينکه 11-12 سالم بيشتر نبود، قسم خوردم که وقتي بزرگ شدم سرپرستي يک بچه رو بعهده بگيرم؛ ولي حالا که بزرگ شدم مي بينم چقدراين يک بچه ها زيادن و بايد کاري فراتر از اون کرد،شايد باورتون نشه ولي اگه بدونيد چه شبهايي يواشکي مي رفتم تو حياط پرورشگاه آمنه و از پنجره خوابگاه بچه ها رو نگاه مي کردم.( خوبه تا حالا گير نيفتادم!)معصوميت و مظلوميت اونجا زير بال آينده اي مبهم موج ميزد.بنظر من تو زندگي از کنار هر چي بشه گذشت از کنار کودکان نمي شه گذشت.
حالا هم منتظرم تا اين زبون کذايي رو خوب ياد بگيرم و شروع کنم به يک کار مفيد در ارتباط با کودکان مظلوم اين دنيا.البته اگه خدا بخواد.خوشبختانه مهربان همسر هم با من هم عقيده هستش و مي دونم که از هيچ کمکي در اين زمينه کوتاهي نخواهد کرد.(گذاشتمش تو رودربایستي!!)
ببخشيد يک کم نامنسجم و قاطي پاطي نوشتم، افکارم دوباره از اون گره کورها خورده!و اين فقط يک ذره کوچيک از اون آشفتگي دروني هستش.اصرار نکنيد نمي تونم همشو بنويسم. ولي گذشته از شوخي بلد هم نيستم اونچه رو که در اين مورد در ذهنم مي گذره بنويسم.
اين هم چند تا لينک که نگاه کردنشون بي ضرره:
-
بچه هاي بم-
کميته حمايت از کودکان خيابانی ايران - سوئد - کانون فرهنگی کودکان و نوجوانان-
سايتهاي آموزشي براي کودکان-
اول کودکان-
موسسه پژوهشي تاريخ ادبيات کودکان-
فرهنگسراي کودکو هزاران سايت و نوشته و مقاله ديگه در باره کودکان که کافيه در گوگل جستجو کنيد.
راستي از بس از orcut تعريف کردن من هم يک
گروه کوچولويي اونجا راه انداختم که شايد اونجا بتونيم بحث و تبادل نظري بيشتري داشته باشيم.
تا روز ديگه و نوشته جديد خداحافظ