راستش هدف من از داشتن اين وبلاگ تنها نوشتن يادداشتهاي روزانه نيست ، نوشتن خاطرات رو تو دفتر هم ميشه انجام داد. يکي از هدفهاي بزرگم همونيه که تو پست اول گفتم : جمع آوری ترانه ها و اشعار قديمي کودکان و داستانهاي عاميانه که هرگز نوشته نشده اند ؛ خيلي هم برام مهمه و از تمام کساني که بتونن منو همراهي کنن ، کمک خواستم . اين کار رو نه فقط براي خودم بلکه براي بچه هاي ما و نسلهاي بعد از ما انجام ميدم نه قسط پول در آوردن دارم نه معروف شدن.باور کنيد همه ما از به ياد آوردن اين ترانه ها شاد ميشيم وبه اين مغز بيچاره چند لحظه آرامش کودکانه ميديم .وقتی هم که اينکار انجام بشه ، تو همين اينترنت همه ميتونن ازش استفاده کنن . ( قبلا گفتم ها که حقم محفوظه !!! ) يک کارهايي هم در اين رابطه انجام دادم که هر وقت سرو سامونشون بدم در اختيار همتون قرار ميگیره .
چند روزي مي شه که توي ديار وبلاگها بيشتر ميگردم . وبلاگهايي پيدا کردم که منو سالها به عقب برگردوند . سالهاي تحرک ، بي پروايي و ماجراجويي ؛ و يا سالهايي که براي رسيدن به آنچه آرزوداشتم تلاش کردم و فقط مدت کوتاهی به اونچه که مي خواستم رسيدم و اون چيزي نبود بجز تئاتر. ولی بهترين سالهاي زندگي من بود.دوستهاي خيلي خوبي پيدا کرده بودم که الآن ازشون دورم و از بعضي هاشون هم بي خبر.شايد هم خيلي هاشون منو فراموش کرده باشند، شاید.اما از ته دلم آرزو ميکنم که موفق باشن.وقتی خبر موفقیت هر کدومشون رو مي خونم يا ميشنوم از خوشحالي بال در ميارم.
عجب دنياييه اين وبلاگ .ببين آدم رو تا کجا ها که نمي بره.
"چرخ و فلک تند ميره
بالا و پايين ميره
آخ داره ميره حالا پايين
ميرسه يواش به زمين
اما به سوي هوا ، دوباره ميره بالا ."
تا روز ديگر و نوشته اي جديد خداحافظ
غزل
